Günümüzün modern ulus devletlerinden çok farklı bir yapının hüküm sürdüğü 1700 yılında, dünya nüfusu büyük ölçüde imparatorluklar arasında dağılmıştı. Asya’nın büyük güçleri nüfus bakımından öndeydi. Avrupa devletleri henüz sanayi devrimini yaşamamış, şehirleşme sınırlı kalmıştı.
1700 yılı verilerine göre en kalabalık ülke Hindistan topraklarını kapsayan Babür İmparatorluğuydu. Yaklaşık 158 milyonluk nüfusuyla zirvede yer alan Babürler’i, 150 milyonla Çin İmparatorluğu takip etti. Listenin üçüncü sırasında ise 27,5 milyon nüfusla Osmanlı İmparatorluğu bulunuyordu. Osmanlı’yı, 27,4 milyonluk nüfusuyla Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu izliyordu.
Osmanlı İmparatorluğu, sadece Anadolu’yu değil; Balkanlar, Kuzey Afrika ve Ortadoğu’yu da kapsayan geniş bir coğrafyada hüküm sürüyordu. Nüfusun bu denli yüksek olması, imparatorluğun çok uluslu yapısını ve dönemin önemli ticaret yollarına sahip olmasını yansıtıyor.
Asya imparatorlukları, geniş tarım alanları ve uzun süredir yerleşik düzenin etkisiyle, yüksek nüfuslu topluluklara ev sahipliği yapıyordu. Öte yandan Avrupa’da Fransa ve İspanya gibi devletler ise daha sınırlı nüfuslara sahipti. Doğu Asya’dan Japonya ve Kore gibi ülkeler ise daha kapalı toplum yapılarıyla öne çıkıyor.
1700 Yılında Nüfusu En Yüksek 10 Devlet:
- Babür İmparatorluğu (Hint Alt Kıtası) – 158.400.000
- Çin İmparatorluğu (Qing Hanedanı) – 150.000.000
- Osmanlı İmparatorluğu – 27.519.000
- Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu – 27.400.000
- Japon İmparatorluğu – 27.000.000
- İspanya İmparatorluğu – 24.530.000
- Fransa Krallığı – 21.471.000
- Rus İmparatorluğu – 13.616.000
- Kore Krallığı (Joseon Hanedanı) – 12.000.000
- Safevi Devleti (İran) – 10.000.000